Ιστορια

Η ιστορία

F. C.  Internazionale 

“Θα γεννηθεί εδώ, στο ristorante “l’Orologio” στέκι των πνευματικών ανθρώπων του Μιλάνου και θα είναι μια ομάδα με μεγάλο ταλέντο. Αυτή η εκπληκτική νύχτα θα δώσει τα χρώματά της στο δικό μας έμβλημα, το μαύρο και το γαλάζιο στο χρυσό χρώμα των αστεριών, που θα ονομάζεται Internazionale, γιατί εμείς είμαστε αδέρφια όλου του κόσμου.”

Giorgio Muggiani - 9 Μαρτίου 1908

Εκείνο το απόγευμα, στις 9 μαρτίου του 1908, στο ristorante “l’orologio” συγκεντρώθηκαν 43 άτομα για να δώσουν ζωή σε ένα νέο club. Η δική μας φανέλα επιθυμούμε να έχει τα χρώματα της δική μας αγαπημένης μιλανέζικης νύχτας. Μαύρο και γαλάζιο, η νύχτα και ο ουρανός. Η Μίλαν δεν θέλει πια ξένους στην ομάδα. Έτσι έγραψαν έτσι λένε. Θα είναι όμως ένας αιώνας γρήγορος, στο τέλος του οποίου οι άνθρωποι θα μάθουν να πετάνε. Τα μόνα χαρακτηριστικά που θέτουν σαν βέτο είναι η ευγένεια, ο σεβασμός, η καλή συμπεριφορά.

Giovanni Paramithiotti (presidente) Giorgio Muggiani (secretario) Hintermann, H. Rietmann (economo) Dell’ Oro (consigliere) De Olma (cassiere)

Είναι 9 Μαρτίου του 1908 στο ristorante “L'Orologio” τυπικό σημείο συνάντησης των πνευματικών ανθρώπων του Μιλάνου όπου μια ομάδα διανοούμενων διαφωνούντων ιδρύει την Inter.

1908: Ο Giorgio Muggiani, ζωγράφος, είχε την τιμή να διαλέξει τα χρώματα και το σύμβολο του Συλλόγου.

Μαύρο και γαλάζιο τα χρώματα, με χρυσό φόντο το σήμα και με άσπρα γράμματα τα αρχικά της ομάδας (club). Το όνομα θα έπρεπε να είναι αρχικά Milano όμως υπάρχει ο κίνδυνος μιας επικίνδυνης σύγχυσης, γι'αυτό λοιπόν αλλάζει η σκέψη. Το όνομα του Συλλόγου που ήταν ομόφωνα αποδεκτό από όλους είναι Football Club Internazionale Milano. Η ενακτήρια συνεδρίαση γίνεται στις 11h30 βγαλμένη από ένα πρακτικό μιας βραδιάς ιστορικής. Από εδώ ξεκίνησαν όλα.

1910: CAMPELLI, FRONTE, ZOLLER, YENNI, FOSSATI, STEBLER, CAPRA, PEYER I, PETERLY I, AEBI, SCHULER. ALLENATORE: VIRGILIO FOSSATI.

Αυτοί είναι οι πρώτοι έντεκα Nerazzurri που έγιναν πρωταθλητές Ιταλίας.

1927: GIUSEPPE MEAZZA: ίσως ο πιο μεγάλος Ιταλός ποδοσφαιριστής στην ιστορία. Σε αυτόν είναι αφιερωμένο το όνομα του σταδίου San Siro: Pepino Meazza ήταν απλά το ποδόσφαιρο.

1955: ο πρόεδρος της ιστορίας. Angelo Moratti. 3 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα πρωταθλητριών και 2 κύπελλα intercontinentale. Τα χρώματα των Nerazzurri στην κορυφή του κόσμου.

1959: Antonio VALENTIN ANGELILLO.

Φθάνει στην Inter το 1957 από την Boca Juniors. Εκπληκτικό σέντερ φορ που την χρονιά 58-59 σε 33 αγώνες πετυχαίνει 33 γκόλ, ένα ρεκόρ που απέχει μέχρι σήμερα. Ο ANGELILLO είναι ένας πραγματικός κανονιέρης.

1964: 24 Μαίου στην Βιέννη. 72.000 θεατές παρακολουθούν την Inter να διαλύει την Real Madrid 3-1, την κυρίαρχο εκείνης της εποχής στο κύπελλο πρωταθλητριών.

1965: Η Inter κυριαρχεί σ'όλο τον κόσμο. Στην δεκαετία του 60, δεν υπάρχει άλλη ομάδα ικανή να αμφισβητήσει τους Nerazzurri. Στην Ιταλία, στην Ευρώπη, στην Νότια Αμερική. Ιστορική η χρονιά του 64-65 στην οποία κατακτά το πρωτάθλημα, το κύπελλο πρωταθλητριών, το κύπελλο Intercontinentale.Sarti, Burgnich, Facchetti, Bedin, Guarneri, Picchi, Jair, Peiro, Corso, Suarez, Mazzola.

Αυτή είναι η πιο δυνατή ομάδα στον κόσμο, σύμφωνα με τα λεγόμενα πολλών ειδικών του ποδοσφαίρου. Ένα μείγμα ανεπανάληπτο της φαντασίας, της ουσίας και του θεάματος. Στον πάγκο, ένας δάσκαλος όπως ο Helenio Herrera, σιδερένια γροθιά, σε ένα γάντι από βελούδο, που ήξερε να διευθύνει με μαεστρία τόσους πρωταθλητές, επιτυγχάνοντας πάντα να αγγίζει της σωστές χορδές.

1989: MATTHAEUS, SERENA, BERTI, FERRI, BERGONI, ZENGA: Είναι η Inter των ρεκόρ της πρώτης έκδοσης, η οποία το 1989 κερδίζει ένα πρωτάθλημα καταπληκτικό. 58 πόντοι (όταν η νίκη έδινε 2 βαθμούς) σε 34 αγώνες. Ένα πρωτάθλημα που κρίθηκε 4 αγωνιστικές πριν το τέλος.

Τιμή και δόξα στις καθόδους, εφορμίσεις του Nicola Berti, στην μεγάλη κλάση του Lothar Matthaeus, στα γκολ του Aldo Serena, στις αποκρούσεις του Walter Zenga, στον τσαμπουκά και την αποφασιστικότητα του Peppe Bergoni και του Ricardo Ferri, και στην πολύ όμορφες σέντρες του Andreas Brehme. Πολύ καλοί ποδοσφαιριστές όλοι, έχοντας όμως στον πάγκο έναν μεγάλο διευθυντή ορχήστρας. Το πρωτάθλημα nº13 πανηγυρίστηκε έξαλλα σε όλη την Ιταλία.

1995: ο MASSIMO MORATTI, παίρνει την Inter στις 18 Φεβρουαρίου.

17 χρόνια μετά, η Inter επιστρέφει επιτέλους στα πιο αγαπημένα χέρια. Ο Massimo Moratti αποκτά την Inter σε μια στιγμή ταραχώδεις στην ιστορία των Nerazzurri. Επαναφέρει την Inter μεταξύ των κορυφαίων του κόσμου, με επενδύσεις σημαντικές όπως Ronaldo, Vieri και άλλοι. Αντιμετωπίζει όμως αντίπαλους που χρησιμοποιούν μέσα όχι θεμιτά για την εκπλήρωση των στόχων, και γι'αυτόν το λόγο στην Ιταλία η επιτυχία αναβάλλεται για λίγο καιρό ακόμη. Αντιθέτως στην Ευρώπη, έρχεται η χαρά της επιτυχίας με την κατάκτηση του Uefa 1998. Το 2006 όμως μετά το σκάνδαλο του Calciopoli, φθάνουν στον Σύλλογο 2 πρωταθλήματα συνεχόμενα. Η ιστορία του Moratti και της Inter, οπωσδήποτε έχει ακόμη πολύ δρόμο και πολλές σελίδες επιτυχιών για να γραφτεί.

1998: ΠΑΡΙΣΙ, PARCO DEI PRINCIPI (Παρκ ντε Πρενς) 6 Μαίου. Η Inter κερδίζει το 3ο της κύπελλο UEFA συντρίβοντας στον τελικό την Lazio με 3-0.

Το μεγάλο ιταλικό ντέρμπυ το κρίνουν 3 υπέροχα γκολ του Zamorano, Zanetti και το αξέχαστο γκολ του Ronaldo. Τρία τέρματα πολύ όμορφα από παίκτες σύμβολα της εποχής του Moratti. Εκείνη η νύχτα του Παρισιού ήταν ντυμένη στα χρώματα των Nerazzurri.

2006: Giacinto Facchetti ή Giacinto ο Μέγας, όπως τον φώναζε ο Gianni Brera. Το νούμερο 3 των Nerazzurri. Ένας ποδοσφαιριστής μοναδικός στην ιστορία της Inter με αθλητικά και τεχνικά χαρίσματα σαν παίκτης, μα πάνω απ'όλα ένας χαρισματικός άνθρωπος.Facchetti από το Treviglio.

Ο εφευρέτης του σύχρονου αριστερού μπακ. Στα 18 χρόνια που φόρεσε την φανέλα των Nerazzurri, το ντροπαλό αυτό παιδί έγινε ένας από τους μεγαλύτερους αμυντικούς στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Αθλητής εξαιρετικός, σώμα για αθλητή 400m στίβου, συνδύαζε και τα δύο πόδια και είχε ένα ένστικτο επιθετικό μοναδικό. Τα 75 γκολ που σημείωσε σαν Nerazzurro το αποδεικνύουν. Σαν διοικητικός, παράγοντας και έπειτα σας πρόεδρος ήταν ένα παράδειγμα αφοσείωσης και άψογης συμπεριφοράς χωρίς σύγκριση για τον Σύλλογο. Μας αφήνει όλους πιο φτωχούς, στις 4 Σεπτεμβρίου 2006, όμως η ανάμνηση θα παραμείνει για πάντα.

2007: Η Inter των ρεκόρ ήταν εκείνη του 1989. Τα βιβλία του ποδοσφαίρου ήταν ενημερωμένα, όμως τα παιδιά του Mancini το 2006/2007 το κάνουν αναμφίβολα καλύτερα. Materazzi, Maicon, Ibrahimovic, Zanetti.

Δύσκολο να βρεί κανείς έναν ποδοσφαιριστή σύμβολο για την Inter του 15ου πρωταθλήματος. Ο καλπασμός των Nerazzurri είναι μοναδικός, οι αντίπαλοι είναι τσακισμένοι ο ένας μετά τον άλλο. Fiorentina, Milan, Roma, Palermo, Lazio κανείς δεν έχει την πορεία της Inter στο πρωτάθλημα, η οποία νικάει όλες αυτές τις ομάδες στα γήπεδά τους. Η γιορτή που ήταν αναμενόμενη γίνεται στην Siena στις 22 Απριλίου του 2007. Δύο γκολ του Materazzi κάνουν όλο τον λαό των Nerazzurri να πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρωταθλήματος σε όλη την Ιταλία και τον υπόλοιπο κόσμο.

By:http://www.interclub.gr/